موارد استفاده آتل

شکستگی یا در رفتگی استخوان دست و پا، برای هر کسی ممکن است پیش بیاید. زمانیکه عکس برداری رادیولوژی و سایر آزمایش های مربوطه برای درمان یا معالجه مشکلات اسکلتی عضلانی انجام می شود، در برخی موارد پزشک بستن آتل را توصیه می کند. 

بیشترین استفاده از آتل مربوط به زمانی است که استخوان شکسته باشد. جهت بهبود شکستگی ها از آتل کمک می گیرند تا استخوان دست یا پا یا شانه زیاد در حرکت نباشد. یکی دیگر از موارد استفاده آتل ها، بعد از جراحی ارتوپدی است.

مورد سوم کاربرد آتل مربوط به عضلاتی است که بعد از آسیب دیدگی و صدمات ناشی از ضربه متورم شده باشد. در این شرایط برای کم کردن تورم ناحیه مورد نظر از آتل استفاده می کنند.

توصیه نمی شود برای بهبود بیمار در شرایط توضیح داده شده در قسمت قبل از گچ استفاده شود. چون بعد از گچ گرفتگی فرد با آزادی بسیار کم و محدود برای انجام حرکت های خود مواجه می شود.

 

معرفی بیشتر آتل:

آتل ها از جمله وسایل ارتوپدی اند که برای محافظت و حمایت از استخوان ها و مفاصل شکسته و آسیب دیده مورد استفاده قرار می گیرند. اندامی که مجروح شده به راحتی در جای خود قرار نمی گیرد. کمک گرفتن از آتل باعث می شود تا استخوان به درستی در محل خود قرار بگیرد و به طور کامل بهبود یابد.

اما در مقایسه با گچ، حمایت کمتری از عضو آسیب دیده می کنند و به عنوان یک وسیله نیمه گچ بری معروف هستند. یکی از مزایای استفاده از آتل سهولت کارایی آنها می باشد. سریع و راحت باز و بسته می شوند و بیمار و اطرافیان او را دچار دردسر نمی کنند. همچنین در صورت بروز تورم دست و پا می توان به آسانی آن را سفت یا شل کرد.

 

آتل های از پیش ساخته شده و آماده در اندازه ها و شکل های مختلف موجود است. در برخی شرایط باید از آتل های سفارشی مخصوص استفاده شود که موجب به وجود آوردن لایه سخت برای محافظت از اندام مصدوم می گردد.

سهولت استفاده از آتل به خاطر وجود نوار چسب های نایلونی اطراف آتل است که باعث می شود بیمار به راحتی ان را باز کند و آتل را از بدن خود جدا کند.

انواع آتل

آتل ها از مواد مختلفی مانند چوب، پلاستیک، فلز و یا گچ ساخته می شود. در ادامه به معرفی انواع مختلف آتل می پردازیم:

آتل وولار: یک وسیله پزشکی بوده که برای بی حرکت ماندن عضلات دست و مچ دست مورد استفاده قرار می گیرد.جنس اصلی این آتل از موادی سخت مانند چوب یا پلاستیک است. شکل اصلی این آتل مانند یک ناودان است. آتل وولار از طرف کف دست به مچ دست متصل می شود و مانع از حرکت این قسمت های دست نیز می شود.

آتل بلند بازو: این آتل برای بی حرکت کردن بازو از ناحیه آرنج تا شانه استفاده می شود. این یک نوار بلند و باریک می باشد که معمولا از پلاستیک یا فلز نیز ساخته می شود. اگر شخص دچار هرگونه آسیب از جمله شکستگی، پیچ خوردگی و یا سایر آسیب های بازو شود، بستن این آتل به او توصیه می شود.

آتل قندگیر: در صورت بروز هرگونه آسیب تنها در مچ دست، از آتل قندگیر کمک گرفته می شود. این آتل از یک حلقه فلزی ساخته شده در اطراف مچ دست قرار می گیرد. سپس با یک باند و یا تسمه بسته شده تا از حرکت های مچ دست جلوگیری کند.

 

آتل اسپایکای شست: اگر قصد دارید از مفصل دست به طور کامل محافظت کنید، از این آتل می توانید کمک بگیرید. این وسیله ارتوپدی از یک قطعه پلاستیکی یا فلزی ساخته شده که اطراف شست را بیشتر از تمام ناحیه های دیگر احاطه می کند. سپس با یک باند و یا تسمه به مچ دست متصل می شود.

آتل ناودانی اولنار: این آتل طبی که از دو قسمت تشکیل شده است، برای تثبیت استخوان اولنار در قسمت آرنج می باشد. این آتل از دو قسمت تشکیل شده. یک قسمت که به دور استخوان اولنار قرار می گیرد و یک قسمت خمیده که به دور ساعد می پیچد.

آتل‌ بندی سفارشی:

آتل‌ بندی سفارشی، یک نوع آتل‌ بندی می باشد که به طور اختصاصی برای هر فرد با توجه به آسیب و مشکلی که دارد مورد استفاده قرار می گیرد. این آتل‌ها از مواد گوناگونی همچون: گچ، فایبرگلاس، پلاستیک و یا ترموپلاستیک تولید می شوند. آتل‌ بندی سفارشی در مواقعی ضروری است که نیاز به بی حرکتی دقیق و مدام یک عضو بدن نیز باشد.

برای مثال، در مورد شکستگی‌ها، در رفتگی‌ها، یا آسیب‌های عصبی، آتل‌ بندی سفارشی می‌تواند به بازیابی عملکرد طبیعی عضو کمک کند. برای ساخت آتل‌ بندی سفارشی، ابتدا یک متخصص پزشکی، مانند پزشک یا فیزیوتراپیست، از عضو آسیب‌دیده بیمار قالب‌گیری می‌کند. سپس، این قالب به یک تکنسین آتل‌ بندی داده می‌شود تا آتل را بر اساس آن بسازد.

 

 

نتیجه گیری:

بستن آتل موجب کم تحرک بودن عضو آسیب دیده می شود.  بعضی افراد بعد از آسیب دیدگی تمایل بسیار کمی به استفاده از گچ دارند. چون سنگین است ، فرد برای انجام حرکت های فیزیکی دچار سختی خواهد شد. اما در صورت استفاده از آتل این مشکلات کمتر خواهد بود.